Het hoeft hier geen 30 graden te zijn om het zweet van je voorhoofd te kunnen vegen.
Een “gewone” onderneming met de kids kan hier aardig voor zorgen.
Bijvoorbeeld…… “het bad-ritueel”.
De ene gaat even “in de wacht” in het ledikantje de ander gaat zichzelf vast uitkleden terwijl de leidinggevende (ik dus) het badje laat vollopen en alle benodigdheden verzamelt. En ook hier heb je al een enorm geheugen voor nodig.
Een washand, een handoek, een badcape, luier, shirt, broek, sokken, enz.
Ohja en dat alles keer 2! (wat ben ik blij dat ik vroeger zo vaak memory gespeeld heb!)
Als alles gereed ligt kijk ik naar ons peutertje. Nog niet uitgekleed…
Natuurlijk is dit zo gebeurd, maar het was mooi meegenomen.. toch?!
Als ze eenmaal gewassen en gedoucht in bad zit te wachten op dr levende badeendje
Stort ik me op ons tweede ukkie.
Gelukkig kom ik er nog net op tijd achter dat dit lieve kind een enorme verrassing in haar luier heeft achtergelaten, voordat ik haar zo bij haar zus in bad zet..
Om haar tijdens het verschonen een beetje af te leiden geef ik haar een bad-bootje.
Maar ze is nog niet schoon of het bootje vaart vanuit de lucht zo in een “zandbank”..
Fijn…
Even later zitten ze dan toch allebei echt in bad.
Met een zucht wil ik me zelf eens heerlijk gaan installeren op de douchemat.
Maar voordat ik zit staat eerst de ene op dan de andere.
Het jongste moppie wil er eigenlijk al niet meer in en de oudste vraagt lief of ze in de tummy tub mag.. Een paar tellen later zitten ze allebei weer in bad.
De oudste helemaal opgekruld in de tub, de jongste languit in het badje.
Al lachend probeer ik mijn draai weer te vinden in dit kleine badder-hokje en geniet van de nieuwste worship cd van Paul Baloche op mn telefoon.
Het eerste lied is nog niet afgelopen als het kleine meisje weer uit bad stapt.
Dit herhaalt zich een zo’n kleine 100 x, en dan vind ik het wel weer welletjes.
Uit bad allemaal! Badcape om! En voordat ik mijn schaapjes op het droge heb gaat m’n telefoon af. De nieuwsgierigheid dringt me en ik neem toch maar even aan.
Ik kom niet verder dan: “Kijk uit, glij niet uit, hou je vast.. en ik eindig met een” ik bel je vanavond wel terug”.
Als we even later allemaal schoon (ahum, allemaal? Ik kan inmiddels zelf ook wel een douche gebruiken?!) aan onze enorme fruithap zitten. Bedenk ik me… hoezo een moeder leven saai? Elke dag thuis en niks mee maken?
Mijn kids maken van kleine, gewone, dagelijkse, dingen een enorm avontuur
Recente reacties