Vandaag was ik met Deborah een aantal tekeningen aan het maken voor wat jarigen. Het leek hier wel een grafisch bedrijf 😉
Ik genoot ervan om samen met haar iets te maken. Alleen moet ik wel zeggen dat ik in het begin de perfectionist in mij, ternauwernood een halt toe kon roepen.
Deze wilde namelijk tegen een peuter vertellen, dat de prins op de tekening
In real life vast niet met groene benen rond zou lopen.
Ook het binnen de lijntjes tekenen was even een punt van “loslaten” 😉
Maar ergens tijdens dit proces genoot ik ervan om weer te doen wat er gewoon in je op komt. En te kleuren met de 5 kleuren aan waskrijtjes die we hadden uitgekozen.
Het resultaat mag er echt zijn! Ik vind het zelfs jammer dat deze tekening geen ere plek zal hebben in ons huis. En niet omdat ik er aan mee heb gewerkt 😉 maar omdat mijn dochter gewoon deed wat ze leuk vond, niet om wat “hoort”!
Omdat ze de prins in een regenboog aan kleuren heeft omhuld.
Omdat het een kunstwerk is geworden zoals een kind graag tekent.
Alles kan en is geoorloofd.
Hoe vaak zijn wij als volwassen in “Real life” ook zo bezig?
Vergelijken we onszelf met anderen of de dingen die we ondernemen,
Doen we bepaalde dingen nou eenmaal zo omdat ze zo horen?
Of omdat dingen juist echt niet zo kunnen!
Hoe vaak zijn we bezig met het leven “binnen de lijntje”
Hoe de wereld vind dat we moeten zijn, handelen, leven, denken enz.
Hoe bevrijdend kan het soms zijn om samen met God een stap over de lijntjes te zetten, te gaan denken zoals Hij denkt, te gaan doen zoals Hij doet.
Weet je, ik denk dat Hij ervan geniet, als we, net zoals onze peuter vandaag,
gaan genieten van datgene wat God in ons heeft gelegd aan talenten,
en zelf ook gaan genieten omdat we samen met Hem de stappen gaan nemen om te durven leven buiten de kaders die mensen hebben gemaakt of verzonnen,
om weer vrij te gaan bewegen “buiten de lijntjes”
Recente reacties