Hou ik van mezelf?
Ja ik denk het wel… beken ik een beetje aarzelend. Alleen als ik mezelf vergelijk met foto’s van 10 jaar geleden dan heb ik inmiddels wel wat meer om van te houden. En dat bedoel ik eigenlijk niet zo positief.
Wat is dat toch, dat bijna iedere vrouw steeds maar weer bezig is met haar gewicht. En dan vooral de focus op steeds minder willen wegen (ja ik ken er in mijn omgeving niet echt die bezig zijn met juist meer gewicht!;-)
Naar wereldse gewichts, eehm maatstaven is een vrouw “perfect” met maatje 34 gekleed in een kinder bikini.
Wat is dat toch dat wij daarmee akkoord zijn gegaan?
Wanneer hebben wij Gods gedachten verruild voor die van deze wereld?
Ik voel het volle gewicht van deze gedachtes (en van de pas genuttigde chocoladereep )
En het maakt me een beetje verdrietig…
God bedacht jou. En schiep jou. Volmaakt.
En hoe jij door de jaren heen ook geworden bent, Hij houdt nog net zoveel van je. Zijn liefde voor jou is onveranderlijk en hangt niet samen met je gewicht of je uiterlijk. Hij is blij met jou!
Hij zal je nooit vergelijken met een ander.
Hij vind jou perfect volmaakt.
Herinner die gedachte als je de volgende keer weer voor de spiegel sta.
Denk aan Zijn maatstaf voor jou als je je zelf weer eens aan het vergelijken bent.
Hij houdt van jou. Hou van jezelf!
Recente reacties