Ik ben niet echt perfect. Verre van dat.
Maar ik moet zeggen… in een ding ben ik zo ontzettend goed, ja daar ben ik echt perfect in!
Niet dat ik er trots op ben ofzo, sterker nog ik had het eigenlijk liever niet gehad…
Ik ben namelijk echt het perfecte voorbeeld van het type “bezorgde moeder”
(Of misschien zelfs wel een tikkeltje overbezorgd.)
Wij hebben drie mooie dochters! (5,3,1) Daar ze allemaal erg ondernemend zijn en ook niet altijd allemaal op een en dezelfde plek maakt het wel eens dat ik graag meer dan een paar ogen had gehad… 😉
Ik kom er steeds meer achter dat ik, als “perfect bezorgde moeder” niet alles in de hand kan houden. Het gebeurt hier regelmatig dat ze om kusjes komen vragen op hun pas verworven gloednieuwe blauwe plek. (de volgende…het lijkt wel of ze elke dag met een paintball geweer in de tuin staan 😉 Ook vliegen ze soms zo de kamer binnen dat ze even vergeten dat daar ook nog wat meubilair staat.
En of deze dingen nog niet erg genoeg zijn, slaat mijn hart soms behoorlijk op hol als ik met ze aan het wandelen ben door het dorp. Of dat ze een bus moeten halen! Zo hollen ze soms vooruit en dan hoor ik mezelf weer gillen: wachten, stoppen bij de stoeprand… enz je kent het wel, de geijkte slagzinnen van “de perfecte bezorgde moeder” .
Ik heb gemerkt dat ook het oversteken en het daarbij behorende “kijk links en rechts en nog een keer” ook meer iets is van: “nou ja omdat het moet he?!”, dan dat er echt daadwerkelijk gekeken wordt… zucht…
Soms maakt het me echt bang. Er zijn zoveel auto’s, veel gevaarlijke wegen, zoveel ziektes in de wereld en zoveel gevaren waar ik me gelukkig niet altijd bewust van ben.
Maar zo vaak gebeurt het ook dat ik net op tijd een “ongelukje” kan voorkomen.
Of dat God me nog even iets laat checken…
Er staat in de bijbel ook: Hij zal Zijn engelen bevelen over u te waken…”
Als “perfect bezorgde moeder” ben ik onze Hemelse Papa dankbaar voor zulke mooie beloftes in Zijn Woord.
Hij weet dat we soms bezorgd zijn, maar Hij wil dat we dat niet zijn.
Als ik mezelf aan het eind van de dag weer op de bank laat vallen met een hart roffelend gelijk een kudde op hol geslagen olifanten moet ik wederom erkennen dat deze “perfect bezorgde moeder” de Perfecte Vader nodig heeft! Ik weet dat Hij alleen alles onder controle kan houden. Hij is wel degelijk overal tegelijk en ziet met Zijn ogen alles!
En weet je… Hij houdt niet net zoveel van mijn kinderen als ik…. Hij houdt nog veel meer van ze!
Dat maakt dat ik ze opnieuw weer in Zijn perfecte handen kan leggen.
En mijn bezorgdheid laat ik daar trouwens ook graag achter 😉
Recente reacties